David Serphos: Dushi Kòrsou - Heerlijk Curaçao

Het ritme op Curaçao is anders dan in Nederland. "Mañana", grappen Nederlanders vaak om aan te geven dat de Caribische rijksgenoot geen haast heeft. Ik ben blij met dat ritme, al herinner ik me van 25 jaar geleden, toen ik eerder hierheen terug verhuisde vanuit Amsterdam, dat het toen wel even wennen was. Nu kan ik het Latijns-Amerikaanse tempo beter waarderen. Op het moment dat je alles naar West-Europese maatstaven gaat meten, kan je hier beter niet komen. Toerisme als economische pijler Rif St. Marie (eigen foto) Waar we op Curaçao zeker nog wel het nodige kunnen - en moeten - verbeteren is de klantgerichtheid, met name in de toeristische sector. Vergeleken met ons buur(ei)land Aruba, lopen we drastisch achter. Het product toerisme is daar verankerd in de mentaliteit van de bevolking. Ook diegenen die niet rechtstreeks binnen die sector werken, realiseren zich dat elke bewoner het visitekaartje van het eiland is. Op Curaçao is dat besef nooit doorgedrongen. Dat k

Met m'n vader aan het strand op Aruba. Bijna vijftig jaar geleden maakte Curaçao een belangrijke omwenteling door. De datum 30 mei 1969 is voor velen een zwarte pagina in de geschiedenis. Stakingen liepen uit op ernstige rellen waarbij een groot deel van de binnenstad door brandstichting in rook opging. Nederlandse mariniers werden ingezet om orde op zaken te stellen. Maar het was gedaan met de macht van de Shell en het monopolie op het eilandsbestuur door de blanke elite.  Op de verjaardag van m'n neef Kenneth werd ik aan die periode herinnerd toen een vriendelijke, hoogbejaarde Curaçaose heer me vertelde dat hij m'n vader goed gekend had en samen met hem in de nasleep van die 30e mei het bedrijfsleven op Curaçao bijeen had gebracht. "Je vader kon goed schrijven," zei hij. En dat klopt. Hij was naast het drukke bestuurs- en zakenleven dat hij leidde correspondent voor onder meer Associated Press en gaf jarenlang een eigen magazine uit. Hij schreef geweldi

Kira ontvangt haar bul. Ik had me voorgenomen om het deze keer te gaan hebben over allerlei leuke familieomstandigheden. Over m'n nichtjes Kira en Adara, die na het afronden van hun studie op Curaçao naar Nederland zijn vertrokken voor een vervolgopleiding. En over de mooie ceremonie die ik als trotse peetoom mocht bijwonen op de Universiteit van Curaçao. En over m'n betere helft Ellen, die hier twee weken op vakantie was en over alle leuke dingen die we samen hebben gedaan en de ontmoetingen met oude vrienden en bekenden. En misschien ook wel over het etentje met m'n tante Yvonne, die een paar jaar geleden haar man (mijn oom Mark) verloor, en nu achtereenvolgens ook haar laatste levenspartner en haar beste vriendin. En over de wekelijkse familielunches bij m'n lieve nicht Janice. Er gebeurt van alles om me heen en er is op zich dus genoeg om over te schrijven. De Koning krijgt op Curaçao uitleg over de crisis. (ANP) Maar nee, het meest was ik de afgelopen tij

M ijn eerste maand op Curaçao zit erop. Het is als een warm bad. Dat allereerst. Toch stemt het weerzien met oude bekenden me behalve vrolijk ook een een beetje melancholiek. Ik realiseer me nu pas hoeveel oude bekenden - generatiegenoten - hier niet meer zijn. Veel mannen leven - net als ik nu - gescheiden van hun vrouw en kinderen, die in de VS op school zitten. Zij reizen constant heen en weer. Anderen emigreerden met het hele gezin. Van de drie hechte vrienden die ik had, is één overleden, één verhuisde naar Boston, de andere ging met zijn gezin naar New York. Ontbijt aan het strand  met Hans & Monique Maar eenzaam voel ik me gelukkig niet. Hans & Monique, met wie ik nauw samenwerk, zijn heel goede vrienden geworden en het aantal ontbijtjes en diners met hen samen, voelt als grote rijkdom. De eerste zondag op Curaçao was 'Dia di Himno i Bandera', de Dag van het Volkslied en de Vlag. Een groot deel van de auto's reed versierd met de blauwe vlag met

In de tweede helft van de 17 e eeuw waagden de eerste Sefardische (van oorsprong Spaans-Portugese) Joden vanuit Amsterdam met de West-Indische Compagnie de grote oversteek naar het dan kale eiland Curaçao. Het is 1663 als in Amsterdam Jacob Senior wordt geboren, wiens overgrootouders uit Portugal gevlucht waren naar de Lage Landen. Hij hoort over het eiland in de Cariben en de strategische plek die het inneemt op het kruispunt van belangrijke handelsroutes.  Na zijn huwelijk in de Portugese synagoge van Amsterdam gaat hij onder de familienaam Senior, maar ook onder de schuilnaam Phelipe Henriquez - overgenomen van zijn in 1563 geboren grootvader - door het leven. De Inquisitie is dan nog in volle gang in de katholieke delen van de wereld en Senior bevaart de wereldzeeën met zijn schip De Vrijheid . Het is aan het eind van de 17 e eeuw beter niet als Jood bekend te staan als je in contact komt met onderdelen van het grote Spaanse Rijk. In 1699 wordt hij niettemin in de have